Het organiseren van de Olympische Spelen heeft China groot prestige gebracht. Het was perfect georganiseerd spektakel. Het zelfvertrouwen van China heeft een belangrijke stimulans gekregen. Maar welke verrassingen heeft China nog meer in petto voor 2009. Gordon Orr, directeur van McKinsey’s Shanghai, heeft daar een interessant artikel over geschreven. Realistische mogelijk- heden, die qua impact en omvang tot op heden nog onwaarschijnlijk leken.
China heeft aangekondigd dat rond 2020 de helft van de auto’s in China zal worden aangedreven door elektrische motoren. Tientallen miljarden dollars worden geïnvesteerd in R&D om dit doel te bereiken. Dit impliceert dat China daardoor marktleider zal zijn op het gebied van alternatieve automobiel technologie.
Een realistische mogelijkheid is dat de Chinese overheid een 50 jarig leasecontract met Mexico sluit om een hele regio in Mexico in bruikleen te verwerven. Doel daarvan is om aldaar fabrieken te bouwen om de Amerikaanse markt gemakkelijker van “Chinese” producten te voorzien. Chinese bedrijven zouden daardoor de onbetwiste marktleiders zijn op het gebied van de outsourcing van productie. Niet langer beperkt door de geografische ligging zouden Chinese bedrijven hun expertise op het gebied van low-cost productie kunnen overbrengen naar landen als Mexico, Polen of Turkije. Op deze wijze zou de reikwijdte van Chinese ondernemingen spectaculair toenemen. Temeer daar belangrijke obstakels die hun huidige groei belemmeren geneutraliseerd worden. Zoals bijvoorbeeld het onderhouden van de supply chains over de Pacific. Een imposante verrassing die min of meer vergelijkbaar is met de Chinese plannen om grond in Afrika te leasen en daar vervolgens miljoenen chinezen heen te verhuizen om de landbouw op te pakken.
Het instorten van een kantoorgebouw in Chaoyang, Beijing’s central business district. Hoewel men druk doende is om de bouwvoorschriften aan te scherpen, zijn er nog talrijke ‘moderne’ gebouwen neergezet volgens de oude standaards. Het instorten van een kantoorgebouw zou het vertrouwen van de groeiende middenklasse in de centrale overheid ernstig beschadigen met mogelijk omvangrijke sociale onrust tot gevolg.
Het overnemen van een Amerikaans icoon – bijv een vooraanstaand technologisch bedrijf vergelijkbaar met Microsoft - door een vooraanstaande Chinese onderneming. Indien de Amerikaanse overheid een dergelijke overname zou blokkeren zou dit een hernieuwd nationalisme in China tot gevolg hebben waarbij een zeer agressieve toename van China’s eigen R&D inspanningen verwacht moet worden en een verkilling van de relaties met en voor buitenlandse bedrijven.
Een succesvolle overname daarentegen zou leiden een echte “global company” met een niet eerder vertoond multinationaal karakter.
Een belangrijke verbetering van de wederzijdse relaties tussen China en Taiwan zou mogelijk kunnen leiden tot een fusie tussen de Chinese Industrial and Commercial Bank of China en Taiwan’s Chinatrust Commercial Bank. De reactie in Taiwan zal zeer waarschijnlijk ambivalent zijn in termen van een ‘gewone’ omvangrijke zakelijke transactie. Voor China daarentegen zou een dergelijk fusie in de bancaire of andere sector een bevestiging zijn van haar één China beleid.
Er zijn ongetwijfeld nog andere mogelijke verrassingen te bedenken. Wat er precies in 2009 door of met China zal gebeuren is onduidelijk. Duidelijk is echter wel dat China volledig ontwaakt is en haar positie op het politieke en financiële wereldtoneel rechtmatig opeist. Het is voor ons allen maar te hopen dat Napoleon’s uitspraak “als China wakker wordt, zal de wereld beven” door China genuanceerder zal worden uitgevoerd.
Peter Tersteeg