Het Volksdagblad van China stelde onlangs dat de kredietcrisis in de Verenigde Staten en het succes van de Olympische Spelen het faillissement aantonen van de Westerse democratie en de superioriteit van het Chinese politieke systeem. Er valt nog wel wat af te dingen op een dergelijke ongenuanceerde uitspraak maar feit is wel dat het moderne China inmiddels een indrukwekkend trackrecord heeft weten op te bouwen. Er zal China alles aan gelegen zijn om haar legitieme rol op het wereldtoneel op te eisen. De rol van het Rijk van het Midden zal in dit verband alleen maar toenemen.
Maar hoe zal China haar nieuwe rol weten te consolideren en verder uit te bouwen ? Historisch gezien is China altijd interen gericht geweest en is er nooit sprake geweest van imperialisme zoals wij dat in de Westerse wereld kenden. Het lijkt mij niet waarschijnlijk dat China zal proberen om haar positie via een militaire krachtmeting te versterken. De theorieën van de militaire strateeg Sun Tsu zullen naar alle waarschijnlijkheid in dat verband dan ook niet toegepast worden. Hoewel zo’n 2500 jaar gelden geschreven, zijn die theorieën echter zo universeel dat ze ook toepasbaar zijn op het oorlog voeren in economische zin. Wetende dat ook de eeuwenoude Chinese strategemen (zoals beschreven in het unieke boek “Strategemen” van Von Senger) leidraad zijn bij het handelen, dan zijn de chinezen het niet meer dan aan hun stand verplicht om een ‘slimme oorlog” te voeren. De kunst van het oorlog voeren krijgt daardoor ook een nieuwe dimensie en ik ben overtuigd dat we dat gaan meemaken.
De hoop van westerse leiders dat China het wereldkapitalisme zal redden is voor China weer een interessante stap in dit proces. De verwevenheid van China met de westerse economieën maakt behoedzaamheid in deze van de kant van China noodzakelijk. Maar wie is beter in behoedzaamheid dan de Chinezen ? En wat heeft China tot op heden gedaan om haar positie te versterken?
Het belangrijkste wat tot op heden gerealiseerd is, is dat de uitzonderlijke vitaliteit van de Chinezen weer de vrijheid en de ruimte heeft gekregen.
Het is evident dat het organiseren van de Olympische Spelen een belangrijk instrument was om de wereld het nieuwe China te tonen. Dat is een groot succes geworden en een belangrijke mijlpaal voor China’s prestige.
China heeft als doel om binnen enkele jaren 50 bedrijven naar de wereldtop te brengen. De Cinese overheid steunt 150 Chinese multinationals met een pakket aan stimulerende maatregelen; daarvan moet een derde de internationale top halen. De overheid levert infrastructuur, goedkope grond en belastingvoordelen. Die steun maakt ze tot valse concurrenten voor westerse bedrijven, but who cares.
Volgens een artikel in FD Outlook zijn aan de Go Global policy van de Chinese overheid ambitieuze cijfers gehangen. In 2010 moet meer dan 40 % van de Chinese multinationals een eigen wereldmerk hebben. En 20 % van de totale export moet van deze merken komen. Daarnaast heeft de kredietcrisis westerse bedrijven spotgoedkoop gemaakt. Daardoor wordt het voor China zeer aantrekkelijk om zich in bepaalde strategische sectoren in te kopen. In het verleden hebben we al geien dat China belangen verwerft in logistieke bedrijven om op die manier de aanvoerlijnen naar China veilig te stellen.
Voorts is er een onwaarschijnlijk groot potentieel aan zeer goed opgeleide en academisch geschoolde jonge mensen. Wanneer hun creativiteit en vitaliteit en hun wil om iets te willen bereiken volledig benut worden dan vrees ik dat onze gemaksjongeren het op termijn moeilijk gaan krijgen.
In politieke zin wordt zichtbaar dat China vriendjes wordt met landen waar onze Westerse democratieën liever geen banden mee hebben. Het omkopen van een dictator in een of ander willekeurig Afrikaans land heeft er toe geleid dat de Chinezen een complete berg hebben gekocht. Deze vervolgens hebben afgegraven en compleet naar China hebben verscheept. Om vervolgens in China het bauxiet er uit te halen. Voorst zou er een idee leven om tientallen miljoenen Chinezen naar Afrika te laten verhuizen om daar de landbouw te ontwikkelen. Er is genoeg vruchtbare grond en die grond zou tegen aantrekkelijke vergoedingen gepacht kunnen worden van de diverse regeringen. De landbouwproducten zouden dan vervolgens naar China verscheept kunnen worden. Een interessante strategie om eens verder over na te denken. Maar het past wel in China’s filosofie om haar positie te versterken.
Al met al wordt het een interessante “oorlog” waarin de traditionele kunst van het oorlog voeren volgens de tradities van Sun Tzu nog verder verfijnd zal worden. Een oorlog waar Europa per definitie niet het slachtoffer van hoeft te worden. Immers Europa kan ook profiteren van een gezonde Chinese economie, zoals Europa ook jarenlang geprofiteerd heeft van een gezonde Amerikaanse economie.
Peter Tersteeg
http://www.engely.nl http://www.Xi-strategy.com
Maar hoe zal China haar nieuwe rol weten te consolideren en verder uit te bouwen ? Historisch gezien is China altijd interen gericht geweest en is er nooit sprake geweest van imperialisme zoals wij dat in de Westerse wereld kenden. Het lijkt mij niet waarschijnlijk dat China zal proberen om haar positie via een militaire krachtmeting te versterken. De theorieën van de militaire strateeg Sun Tsu zullen naar alle waarschijnlijkheid in dat verband dan ook niet toegepast worden. Hoewel zo’n 2500 jaar gelden geschreven, zijn die theorieën echter zo universeel dat ze ook toepasbaar zijn op het oorlog voeren in economische zin. Wetende dat ook de eeuwenoude Chinese strategemen (zoals beschreven in het unieke boek “Strategemen” van Von Senger) leidraad zijn bij het handelen, dan zijn de chinezen het niet meer dan aan hun stand verplicht om een ‘slimme oorlog” te voeren. De kunst van het oorlog voeren krijgt daardoor ook een nieuwe dimensie en ik ben overtuigd dat we dat gaan meemaken.
De hoop van westerse leiders dat China het wereldkapitalisme zal redden is voor China weer een interessante stap in dit proces. De verwevenheid van China met de westerse economieën maakt behoedzaamheid in deze van de kant van China noodzakelijk. Maar wie is beter in behoedzaamheid dan de Chinezen ? En wat heeft China tot op heden gedaan om haar positie te versterken?
Het belangrijkste wat tot op heden gerealiseerd is, is dat de uitzonderlijke vitaliteit van de Chinezen weer de vrijheid en de ruimte heeft gekregen.
Het is evident dat het organiseren van de Olympische Spelen een belangrijk instrument was om de wereld het nieuwe China te tonen. Dat is een groot succes geworden en een belangrijke mijlpaal voor China’s prestige.
China heeft als doel om binnen enkele jaren 50 bedrijven naar de wereldtop te brengen. De Cinese overheid steunt 150 Chinese multinationals met een pakket aan stimulerende maatregelen; daarvan moet een derde de internationale top halen. De overheid levert infrastructuur, goedkope grond en belastingvoordelen. Die steun maakt ze tot valse concurrenten voor westerse bedrijven, but who cares.
Volgens een artikel in FD Outlook zijn aan de Go Global policy van de Chinese overheid ambitieuze cijfers gehangen. In 2010 moet meer dan 40 % van de Chinese multinationals een eigen wereldmerk hebben. En 20 % van de totale export moet van deze merken komen. Daarnaast heeft de kredietcrisis westerse bedrijven spotgoedkoop gemaakt. Daardoor wordt het voor China zeer aantrekkelijk om zich in bepaalde strategische sectoren in te kopen. In het verleden hebben we al geien dat China belangen verwerft in logistieke bedrijven om op die manier de aanvoerlijnen naar China veilig te stellen.
Voorts is er een onwaarschijnlijk groot potentieel aan zeer goed opgeleide en academisch geschoolde jonge mensen. Wanneer hun creativiteit en vitaliteit en hun wil om iets te willen bereiken volledig benut worden dan vrees ik dat onze gemaksjongeren het op termijn moeilijk gaan krijgen.
In politieke zin wordt zichtbaar dat China vriendjes wordt met landen waar onze Westerse democratieën liever geen banden mee hebben. Het omkopen van een dictator in een of ander willekeurig Afrikaans land heeft er toe geleid dat de Chinezen een complete berg hebben gekocht. Deze vervolgens hebben afgegraven en compleet naar China hebben verscheept. Om vervolgens in China het bauxiet er uit te halen. Voorst zou er een idee leven om tientallen miljoenen Chinezen naar Afrika te laten verhuizen om daar de landbouw te ontwikkelen. Er is genoeg vruchtbare grond en die grond zou tegen aantrekkelijke vergoedingen gepacht kunnen worden van de diverse regeringen. De landbouwproducten zouden dan vervolgens naar China verscheept kunnen worden. Een interessante strategie om eens verder over na te denken. Maar het past wel in China’s filosofie om haar positie te versterken.
Al met al wordt het een interessante “oorlog” waarin de traditionele kunst van het oorlog voeren volgens de tradities van Sun Tzu nog verder verfijnd zal worden. Een oorlog waar Europa per definitie niet het slachtoffer van hoeft te worden. Immers Europa kan ook profiteren van een gezonde Chinese economie, zoals Europa ook jarenlang geprofiteerd heeft van een gezonde Amerikaanse economie.
Peter Tersteeg
http://www.engely.nl http://www.Xi-strategy.com
